فناوری دیسک‌های سخت که امروزه اصلی‌ترین حافظه ذخیره سازی اطلاعات در دنیا به شمار می‌روند به حدود 40 سال پیش بر می‌گردد و مدتی است که کمپانی‌های تولید کننده امکان افزایش میزان حافظه در دیسک‌های مغناطیسی را ندارند. حال محققان توانسته‌اند روشی را کشف کنند که از طریق آن فاصله بین نقاط ذخیره سازی اطلاعات تا 5 برابر کاهش یافته و در این حالت نیز هر کدام از این نقاط تاثیر منفی برروی دیگری نخواهند داشت.

حداقل در لابراتور، محققان توانسته‌اند تراکم دیسک‌های سخت را 5 برابر کنند و این به معنای افزایش 5 برابری فضای ذخیره سازی اطلاعات در دیسک سخت است.

در روش جدید بین هر نقطه ذخیره سازی اطلاعات یک دیوار کشیده می‌شود. آنها از بلوک‌های کوپلیمر که فاقد مشخصه مغناطیسی است بهره برده‌اند، از این بلوک‌ها به شکل نقطه یا خط می‌توان بهره برد. دانشمندان در این روش قادر هستند تا ترکیب نقاط و دیوارها را به هر شکلی که تمایل داشته باشند تغییر دهند.

البته هنوز مشخص نیست که آیا امکان تولید انبوه دیسک‌های سخت به این روش وجود داشته باشد یا خیر اما به هر حال روزنه‌های امید برای افزایش حجم حافظه‌های ذخیره سازی به وجود آمده و احتمالا در سال‌های آینده شاهد دیسک های سخت با ظرفیت 5 برابر یعنی حدود 20 ترابایت خواهیم بود.