بهار

صدای گامهای بهار ، دلها را می نوازد و رقص جانبخش شکوفه چشم ها را خیره می کند . نسیم نوروزی نافه گشوده تا جانها به عطر آسمانی عشق معطر گردد  .  کاروان سبزه و گل در راه است تا نشاط  و شادمانی را در دلها بگسترد . بهار فرا می رسد تا نغمه ی شادی و سرور را بر  لبها و در دلها بنشاند و زنگ غم و اندوه را از چهره ها و جانها بردارد .  امید است این بهار زندگی بخش ، همراه خود  خیر ،  خوشی ، سلامتی ، شور ، نشاط ، سعادت و سربلندی را به خانه ی شما بیاورد و به زندگیتان تری وتازگی بسیار ببخشد.

همیشه به قداست چشمهای تو ایمان دارم چه کسی چشمهای تو را رنگ کرده است

چه وقت دیگر گیتی تواند چون تویی خلق کند؟فرشته ای فقط در قالب یک انسان

فقط ساده می توانم بگویم تولدت مبارک

------

امشب شب تولد توست

تو یک سال بزرگتر شدی

و عشق من یک سال در دلت کوچکتر

من اما هیچ وقت شب تولدت با تو نبودم

من هیچ وقت در دلت نبودم . . .

تولدت مبارک

------------------

ای زیبا ترین ترانه ی هستی ، بدان که شب میلادت

برایم ارمغان خوبی ها و زیبایی هاست

پس ای سر کرده ی خوبی ها میلادت مبارک . . .

-----------

امروز خورشید شادمانه‏ ترین طلوعش را خواهد کرد و دنیا رنگ دیگری خواهد گرفت

قلبها به مناسبت آمدنت خوشامد خواهند گفت

فرشته آسمانی سالروز  زمینی شدنت مبارک . . .

--------

دفترچه ی خاطرات قلبم را که خالی از عشق و یکرنگی بود

سرشار از عشق و محبت کردی  ، نازنیم ، زیباترینم

حضور گرم و همیشگی ات را هزاران هزار بار سپاس می گویم

تولدت مبارک

--------

می آیی

با خواهش این و آن

در پوشش آرزوهای دیگران

می روی

با هزار آرزوی گران

برای خود

نه برای دیگران

تولدت مبارک

دوستت دارم ها را نگه می داری برای روز مبادا،           دلم تنگ شده ها را،

عاشقتم ها را…                                                  این جمله ها را که ارزشمندند

الکی خرج کسی نمی کنی!                                  باید آدمش پیدا شود!

باید همان لحظه از خودت مطمئن باشی و باید بدانی که فردا،

از امروز گفتنش پشیمان نخواهی شد!

سِنت که بالا می رود, کلی دوستت دارم پیشت مانده،

کلی دلم تنگ شده و عاشقتم مانده که خرج کسی نکرده ای

و روی هم تلنبار شده اند!                                    فرصت نداری صندوقت را خالی کنی.!
 
صندوقت سنگین شده                                        و نمی توانی با خودت بِکشی اش…

شروع می کنی به خرج کردنشان!                         توی میهمانی اگر نگاهت کرد, اگر نگاهش را دوست داشتی,

توی رقص اگر پا به پایت آمد,                                اگر هوایت را داشت,

اگر با تو ترانه را به صدای بلند خواند,                      توی جلسه اگر حرفی را گفت که حرف تو بود ,

اگر استدلالی کرد که تکانت داد,                          در سفر اگر شوخ و شنگ بود,

اگر مدام به خنده ات انداخت و                            اگر منظره های قشنگ را نشانت داد,

برای یکی یک دوستت دارم خرج می کنی              برا ی یکی یک دلم برایت تنگ می شود

خرج می کنی!                                              یک "چقدر زیبایی"

یک "با من می مانی؟"                                    بعد می بینی آدم ها فاصله می گیرند

متهمت می کنند به هیزی…                              به مخ زدن

به اعتماد آدم ها!

سواستفاده کردن به پیری و معرکه گیری…           اما بگذار به سن تو برسند!

بگذار صندوقچه شان لبریز شود                         آن وقت حال امروز تو را می فهمند

بدون این که تو را به یاد بیاورند                          غریب است دوست داشتن.

و عجیب تر از آن است دوست داشته شدن...

وقتی می دانیم کسی با جان و دل دوستمان دارد ...

و نفس ها و صدا و نگاهمان در روح و جانش ریشه دوانده؛


به بازیش می گیریم                                      هر چه او عاشق تر،

ما سرخوش تر،                                           هر چه او دل نازک تر،

ما بی رحم تر.                                             تقصیر از ما نیست؛

تمامیِ قصه هایِ عاشقانه،                             اینگونه به گوشمان خوانده شده اند...